Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα
Ο καρπιαίος σωλήνας είναι ένα στενό κανάλι στην παλαμιαία επιφάνεια του καρπού, το έδαφος του οποίου σχηματίζεται από οστά και συνδεσμικά στοιχεία ενώ η οροφή του από μία μεμβράνη, τον εγκάρσιο σύνδεσμο. Ένα μεγάλο νεύρο, το μέσο νεύρο, καθώς και τένοντες που κάμπτουν τα δάκτυλα του χεριού περνούν μέσω αυτού του καναλιού στον καρπό. Όταν για διάφορους λόγους πρήζονται οι ιστοί που σχηματίζουν αυτό το κανάλι, τότε πιέζεται το μέσο νεύρο με αποτέλεσμα να εμφανίζεται το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Παράγοντες που συμβάλλουν στη δημιουργία του συνδρόμου αυτού είναι η αυξημένη ηλικία, η έντονη λόγω εργασίας χρήση του χεριού, καθώς και ιατρικές παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα αλλά και διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα. Τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν επίσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μετά την εμμηνόπαυση.
Χαρακτηριστικά συμπτώματα του συνδρόμου είναι ο πόνος στον καρπό, στην παλάμη και στα δάχτυλα, ο οποίος σε προχωρημένα στάδια μπορεί να αφυπνίζει τον ασθενή (πολλοί ασθενείς "τινάζουν" το χέρι τους για να ανακουφιστούν), μουδιάσματα και τσιμπήματα στην παλαμιαία επιφάνεια των τριάμισι πρώτων δακτύλων ή και αδυναμία συγκράτησης αντικειμένων και εκτέλεσης λεπτών κινήσεων με το χέρι. Ατροφία των μυών του θέναρος, της βάσης δηλαδή του αντίχειρα αποτελεί επίσης συνέπεια βαριάς βλάβης του νεύρου.
Η διάγνωση του συνδρόμου είναι κατά βάση κλινική (χαρακτηριστική είναι η πρόκληση έντονου μουδιάσματος και μυρμηγκιάσματος στο χέρι όταν αυτό κάμπτεται πλήρως στον καρπό, καθώς και πόνου σαν ηλεκτρικό ρεύμα στα δάκτυλα κατά την άσκηση έντονης πίεσης από τον εξεταστή στον καρπό του ασθενή). Το ηλεκτρομυογράφημα είναι μια δοκιμασία ελέγχου της λειτουργίας του μέσου νεύρου μέσω μέτρησης της ταχύτητας αγωγής ενός ερεθίσματος σε αυτό, η οποία συνήθως επιβεβαιώνει τη διάγνωση του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα.
Σε αρχικά στάδια του συνδρόμου μπορεί να εφαρμοστεί συντηρητική θεραπεία με εφαρμογή νάρθηκα στον καρπό, χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, περιορισμό της έντονης χρήσης του χεριού ή και με τοπικές ενέσεις σκευασμάτων κορτιζόνης.
Σε περιπτώσεις αποτυχίας της συντηρητικής αντιμετώπισης, καθώς και σε πιο σοβαρές μακροχρόνιες περιπτώσεις με σταθερό πόνο στο χέρι και μούδιασμα στα δάχτυλα καθώς και με εξασθένηση των μυών της βάσης του αντίχειρα (θέναρ) απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση (αποσυμπίεση μέσου νεύρου στον καρπό).