Χρόνιο Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα
Το χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα αποτελεί ιδιαίτερη μορφή ενδοκρανιακού αιματώματος και εμφανίζεται συχνότερα σε ηλικιωμένους ασθενείς και ιδιαίτερα σε αυτούς που λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα. Στις περισσότερες περιπτώσεις αναφέρεται στο ιστορικό κάποια κάκωση κεφαλής, η οποία μπορεί να είναι και πολύ μικρής βαρύτητας (όπως επί παραδείγματι χτύπημα κεφαλής στο ντουλάπι).
Λόγω ρήξης κάποιου μικρού αγγείου (συνήθως μιας γεφυρικής φλέβας) χύνεται αρχικά μια μικρή ποσότητα αίματος στον υποσκληρίδιο χώρο (το χώρο ανάμεσα στη σκληρή μήνιγγα που περιβάλλει τον εγκέφαλο και στην επιφάνεια αυτού) το οποίο δεν προκαλεί σε πρώτη φάση συμπτώματα αλλά κινητοποιεί μια μορφή φλεγμονώδους αντίδρασης. Ειδικότερα, εντός ημερών στο έδαφος των δημιουργούμενων θρόμβων του αίματος σχηματίζονται από κύτταρα που φτάνουν στην περιοχή μεμβράνες οι οποίες καλύπτονται προοδευτικά από νεοαγγεία. Ρήξη κάποιων από τα αγγεία αυτά οδηγεί σε επανατροφοδότηση ενός φαύλου κύκλου που έχει ως αποτέλεσμα την προοδευτική αύξηση του αιματώματος.
Λόγω πίεσης του εγκεφάλου εμφανίζονται προοδευτικά συμπτώματα όπως προϊούσα κεφαλαλγία, διαταραχές συμπεριφοράς, αδυναμία στην αντίθετη από το αιμάτωμα πλευρά του σώματος, αστάθεια βάδισης ή και διαταραχές λόγου. Σε εκτεταμένα αιματώματα μπορεί ο ασθενής να γίνει ληθαργικός οπότε και τίθεται σε κίνδυνο η ζωή του.
Η αξονική τομογραφία εγκεφάλου επιβεβαιώνει τη διάγνωση ενός χρόνιου υποσκληρίδιου αιματώματος.
Στις περιπτώσεις μικρών και ασυμπτωματικών χρόνιων υποσκληρίδιων αιματωμάτων συνήθως ο ασθενής παρακολουθείται συστηματικά και επανελέγχεται συχνά με διαδοχικές αξονικές τομογραφίες με την ελπίδα ότι το αιμάτωμα αυτό θα απορροφηθεί προοδευτικά.
Ένδειξη για χειρουργική αντιμετώπιση τίθεται όταν το αιμάτωμα προκαλεί συμπτώματα ή όταν το μέγεθός του ξεπερνά σε πλάτος στην αξονική τομογραφία το 1 εκ. Στην περίπτωση αυτή προβαίνουμε σε κρανιοανάτρηση και παροχέτευση του αιματώματος.
Χαρακτηριστικό των αιματωμάτων αυτών είναι ότι υποτροπιάζουν συχνά, ειδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς, των οποίων ο εγκέφαλος λόγω γήρανσης δεν έχει ικανοποιητική ελαστικότητα ώστε να εκπτυχθεί και να καλύψει πλήρως το χώρο που προκύπτει μετά την εκκένωση του αιματώματος. Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί εκ νέου παρέμβαση με κρανιοανάτρηση ή και πιο εκτεταμένη χειρουργική επέμβαση (κρανιοτομία)